کد مطلب:314957 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:193
نذر حضرت ابوالفضل
در روز دوشنبه دوم شوال سال 1422 مصادف با 26 / 9 / 80 شمسی جناب آقای حاج اكبر اسماعیلی 62 ساله فرزند عبدالحسین ساكن قریه قشلاق از توابع گوگان در استان آذربایجان شرقی قصه ای را از قول یكی از دوستانش چنین شرح داد:
این جناب در سال 1366 شمسی فصل پاییز برای دیدار دوستم حسین آقا به دهكده شیرامین از توابع آذرشهر رفته بودم، با گمان ناباوری مشاهده كردم كه نامبرده دو رأس بره چاق و فربه ای را در دامنه كوه توی آغل به اصطلاح چهار دیواری بودن سقف نگهداری كرده و بسته است. گفتم: دوست عزیز گوسفندان را داخل طویله ببر، زیرا گرگ می آید و آنها را می درد.
وی در پاسخ من اظهار داشت: این گوسفندان نذر حضرت ابوالفضل (علیه السلام) هستند. من هر سال دو رأس بره در همین مكان نگه می دارم و در راه حضرت ابوالفضل (علیه السلام) مصرف می كنم. روزی از روزها دیدم در آغل دو غلاده گرگ خطرناك در كنار بره ها نشسته و به آنها خیره خیره نگاه می كند و از عنایت حضرت قمر بنی هاشم (علیه السلام) نتوانسته بودند كوچك ترین آسیبی به آنها برسانند.
این جناب در سال 1366 شمسی فصل پاییز برای دیدار دوستم حسین آقا به دهكده شیرامین از توابع آذرشهر رفته بودم، با گمان ناباوری مشاهده كردم كه نامبرده دو رأس بره چاق و فربه ای را در دامنه كوه توی آغل به اصطلاح چهار دیواری بودن سقف نگهداری كرده و بسته است. گفتم: دوست عزیز گوسفندان را داخل طویله ببر، زیرا گرگ می آید و آنها را می درد.
وی در پاسخ من اظهار داشت: این گوسفندان نذر حضرت ابوالفضل (علیه السلام) هستند. من هر سال دو رأس بره در همین مكان نگه می دارم و در راه حضرت ابوالفضل (علیه السلام) مصرف می كنم. روزی از روزها دیدم در آغل دو غلاده گرگ خطرناك در كنار بره ها نشسته و به آنها خیره خیره نگاه می كند و از عنایت حضرت قمر بنی هاشم (علیه السلام) نتوانسته بودند كوچك ترین آسیبی به آنها برسانند.